اقتصاد جدید و بازار

اصطلاح «اقتصاد جدید» بتدریج رواج یافته و چشم انداز جدیدی را ترسیم می کند که با گسترش فناوری اطلاعات همراه است. یک تعریف کلی از اقتصاد جدید به عملکرد اقتصاد در عصر اطلاعات اشاره دارد. در چنین اقتصادی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، گسترش و اهمیت فزاینده ای پیدا می کند.

جامعه انسانی در قرون گذشته تاثیرات قابل توجهی از تغییرات فناوری پذیرفته است. ICT به ارضای ارتباطی و اطلاعاتی که به ایجاد دانایی و بنابراین به همه اشکال توسعه کمک می کنند مربوط است. ICT امکانات جدیدی برای تبادل اطلاعات ایجاد می کند و توان بالقوه بالایی دارد تا به قابلیت انسان برای ایجاد دانش جدید، بیفزاید. چنین دگرگونی هایی موجب رشد بهره وری نیروی کار شده و با بهره برداری بهتر از منافع، نرخ بیکاری سازگار با تورم غیرشتابان را کاهش می دهد. یک تعریف محدود از اقتصاد جدید به جنبه اینترنتی اقتصاد اشاره دارد، به نحوی که تولید کالاها و خدمات جامعه بشدت به اینترنت وابسته می شود. اصطلاح مرتبط با آن «اقتصاد عریان» است به این معنا که با گسترش اینترنت، اقتصاد شکل شفاف تر و در معرض دید قوی پیدا می کند. به این ترتیب شاهد اقتصادهایی خواهیم بود که مقایسه قیمت ها (از جمله دستمزد) برای خریدار و فروشنده بسیار آسان تر، و نقش برخی واسطه ها کمرنگ شده و هزینه های مبادلاتی و موانع ورود کاهش می یابد. پس اقتصاد جدید دربرگیرنده مقولاتی همچون اطلاعات، اینترنت، نوآوری و رشد جدید است. در اقتصاد جدید با پیشرفت های خیره کننده در پردازش ، نگهداری و انتقال اطلاعات، می توان کاربرد فناوری های اطلاعاتی را در همه زوایای حیات اجتماعی مشاهده کرد. به طوری که «ریزپردازنده توانمند» پیش قراول یک «تمدن سیلیکونی» خواهد بود. شاخص های اصلی توسعه اینترنت، نرخ رشد بسیار بالایی را نشان می دهند، اما فاصله میان کشورهای پیشرفته صنعتی و بقیه جهان همچنان بسیار بالاست.

برای نمونه شکاف دیجیتالی کشورهای پیشرفته و توسعه نیافته در زمینه کاربران اینترنتی و توزیع میزبانان اینترنتی کاملاً محسوس است. اطلاعات، مواد اولیه برای دانایی است، درست مانند چوب که ماده ای اولیه برای میز است. دانایی یک شکل از سرمایه و فناوری یک کاربرد از دانایی برای کار است. افزایش در اطلاعات منجر به بهبود ساختار دانایی محسوب شده که موجب ترقی و انتقال به ساختار جدید دانایی می شود و ساختار قدیمی توسط دانایی جدید بهبود می یابد. اهمیت اطلاعات چنان است که در کنار زمین، کار و سرمایه به عامل چهارم و مجزای تولید تبدیل شده است، اما ارزش اطلاعات رابطه معکوسی با کمیت آن دارد. اطلاعات بیش از حد، فرآوری و کاربرد آن را بسیار پرهزینه می کند. برای این که اطلاعات ارزش واقعی داشته باشد، باید به صورت اطلاعات واقعی، اصل پی برده و مشخص با روش مستقیم و دقیق پردازش شود.